Πόσο Καιρό Χρειάζεται για να Καεί το Διαστημικό Σκουπίδι; Ένας Χρήσιμος Οδηγός

Φανταστείτε ότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχε τη δυνατότητα να εκτοξεύσει έναν δορυφόρο σε μια σχετικά υψηλή χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη, περίπου 1.200 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια. Μόλις τώρα αυτός ο δορυφόρος θα πλησίαζε στο σημείο να πέσει πίσω στη Γη. Ακόμη πιο εντυπωσιακό, αν οι δεινόσαυροι είχαν καταφέρει να στείλουν έναν δορυφόρο στην πιο απομακρυσμένη γεωστατική τροχιά, 36.000 χιλιόμετρα ή υψηλότερα, αυτός θα μπορούσε να βρίσκεται ακόμη εκεί πάνω σήμερα.

Αν και στην πραγματικότητα εκτοξεύουμε δορυφόρους μόνο από το 1957, αυτά τα παραδείγματα δείχνουν πόσο καιρό μπορούν να παραμείνουν τα αντικείμενα σε τροχιά. Με το αυξανόμενο πρόβλημα των διαστημικών σκουπιδιών σε τροχιά γύρω από τη Γη, πολλοί ειδικοί τονίζουν εδώ και χρόνια ότι οι χειριστές δορυφόρων πρέπει να βρουν τρόπους για την υπεύθυνη απόρριψη των εγκαταλελειμμένων δορυφόρων στο τέλος της ζωής τους.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) και το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για θέματα Διαστήματος (UNOOSA) συνεργάστηκαν για τη δημιουργία ενός νέου ενημερωτικού γραφήματος που δείχνει πόσο χρόνο θα χρειαστούν δορυφόροι σε διαφορετικά ύψη για να πέσουν φυσικά πίσω στη Γη.

Ενώ η φυσική διαδικασία επανεισόδου μπορεί να είναι σχετικά γρήγορη για δορυφόρους που πετούν σε χαμηλά ύψη - διαρκώντας λιγότερο από 25 χρόνια - για δορυφόρους που εκτοξεύονται σε τροχιές δεκάδων χιλιάδων χιλιομέτρων μακριά, μπορεί να χρειαστούν χιλιάδες χρόνια πριν επιστρέψουν.

Η βαρύτητα έχει μικρή επίδραση στην επιστροφή ενός δορυφόρου στη Γη. Ο μεγαλύτερος παράγοντας που μειώνει την τροχιά των δορυφόρων είναι η ποσότητα της αντίστασης που συναντούν από την ατμόσφαιρα της Γης. Ένας δορυφόρος μπορεί να παραμείνει στην ίδια τροχιά για μεγάλο χρονικό διάστημα καθώς η βαρυτική έλξη της Γης εξισορροπεί τη φυγόκεντρο δύναμη που βιώνουν οι δορυφόροι σε τροχιά. Για δορυφόρους σε τροχιά έξω από την ατμόσφαιρα, δεν υπάρχει αντίσταση του αέρα και, επομένως, σύμφωνα με το νόμο της αδράνειας, η ταχύτητα του δορυφόρου είναι σταθερή, με αποτέλεσμα μια σταθερή τροχιά γύρω από τη Γη για πολλά χρόνια.

Η Francesca Letizia, μηχανικός διαστημικών σκουπιδιών στην ESA, ανέφερε σε ένα podcast για τα διαστημικά σκουπίδια: "Αν κοιτάξουμε τα στατιστικά μας, έχουμε περίπου 300 αντικείμενα ετησίως που επιστρέφουν στη Γη, καίγονται στην ατμόσφαιρα. Κάτω από τα 500 χιλιόμετρα, λόγω της επίδρασης της ατμόσφαιρας, το διαστημόπλοιο μπορεί να επανεισέλθει εντός 25 ετών. Στα 800 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη, θα χρειαστούν περίπου 100-150 χρόνια για να πέσει πίσω στη Γη."

Η Letizia τόνισε ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για παλιούς δορυφόρους που δεν λειτουργούν πλέον είναι ο κίνδυνος έκρηξης και δημιουργίας περισσότερων θραυσμάτων, ή σύγκρουσης με άλλους δορυφόρους προκαλώντας ζημιά ή καταστροφή και δημιουργώντας επιπλέον αντικείμενα σε τροχιά γύρω από τη Γη.

Αυτό σημαίνει ότι καθώς εκτοξεύουμε δορυφόρους στο διάστημα, πρέπει να σκεφτόμαστε πώς θα απομακρυνθούν στο τέλος της ζωής τους. Διαφορετικά, η περιοχή γύρω από τη Γη θα γεμίσει με παλιά, μη λειτουργικά διαστημόπλοια που κινδυνεύουν να συγκρουστούν, να εκραγούν και σχεδόν σίγουρα να δημιουργήσουν τεράστιες ποσότητες διαστημικών σκουπιδιών.

Η αντιμετώπιση του προβλήματος των διαστημικών σκουπιδιών είναι κρίσιμη για το μέλλον της διαστημικής εξερεύνησης και της δορυφορικής τεχνολογίας. Απαιτείται διεθνής συνεργασία και καινοτόμες λύσεις για να διασφαλίσουμε ότι το διάστημα θα παραμείνει προσβάσιμο και ασφαλές για τις μελλοντικές γενιές.